نحوه مشاوره کسب و کار در سازمانها

انواع مدیریت سازمانی و مشاوره در مازندران

سازمان ها گونه های مختلفی دارند و مطمئنا نمی توان با یک نسخه تمامی آنها را از رکود خارج کرد و یا به ارتقا رساند.
شاید این نکته را بسیاری از کارفرماها نمی دانند و بصورت مداوم و با لحن جالبی به مشاوران می گویند : "اینجا مثل شرکت فلان و موسسه بهمان نیست" "کسب و کار ما کوچک است" "مناسبات اینجا با شرکت های بازرگانی تفاوت دارد" "با شرکت های تولیدی هم کار کردید؟" 

بله عزیزان من 
هر سازمانی به یک گونه اداره می شود و بخاطر شناخت همین نکته هم مشاوران کسب و کار و فروش پایه های موفقیت را بنا می کنند.

صرفنظر از این که حدود ۹۰ درصد از کسب و کارها خصوصا در حوزه مازندران هنوز سازمان نشده اند،سازمان ها چهار گونه اند :

۱) یک گونه بصورت کاملا رباتیک و برنامه ریزی شده و مطابق برنامه پیش می روند.همه چیز در اینگونه سازمانها با آمار و اعداد پیش می رود و معمولا نوآوری در آنها محلی از اعراب ندارد و اعضا هم آنچنان تعلق خاطری به سازمانشان ندارند چون سازمان به آنها به چشم چرخ دنده و قطعه نگاه می کند و آنها هم سازمان را به چشم یک ماشین بدون جسم و روح 
۲) گونه ای دیگر توسط گروهی از کارشناسان متخصص اداره می شود.این نوع سازمانی هم بشدت برنامه ریزی شده است اما همه چیز بر اساس تخصص متخصصین پایه ریزی شده است.
در این نوع سازمانها هم کار بشدت خطی و غیرخلاقانه است.در این سازمان ها تیم سازی بسیار دشوار است و حتی زمانی که بظاهر کار تیمی انجام می شود کار کاملا انفرادی است.کارشناسان روی تخصص خود تعصب فراوانی دارند و گاهی حتی فراموش می کنند انسانها هم ممکن است اشتباه کنند.
۳) در گونه سوم سازمانی مدیریت بر اساس محوریت یک شخص انجام می شود.یک نفر در مرکز قرار دارد و همه چیز به او ختم می شود.آن شخص معمولا شخصیتی کاریزماتیک دارد و دستوراتش بی چون و چرا اجرا می شوند.در این گونه سازمانها موفقیت در گرو توانمندی و استقامت شخص اول اداره می شود و بسته به این که آن شخص استیو جایز باشد یا استاد عباس درصد موفقیت تفاوت می کند اما از خاطر نبرید میزان فشار بر شخص محور زیاد بوده و او را دچار فرسودگی می کند. 
۴) در گونه چهارم هم سازمان مانند گونه دوم از اجتماع متخصصین تشکیل می شود اما تخصص هر یک از آنها باید بصورت تیمی و پروژه ای ارائه گردد و این کار تیمی و پاسکاری متخصصین گاها به نوآوری هم می انجامد و اعضا می دانند برای رسیدن نتیجه موردنظر باید همکاری خوبی با هم داشته باشند.

هر یک از این گونه های سازمانی نیازمند نوعی مدیریت و برنامه ریزی است که کار مشاورین در بدو امر شناسایی گونه های مدیریتی،ارزیابی پرسنل و انتخاب گونه مناسب مدیریتی است.باز هم تکرار می کنم وظیفه مشاور در سازمان ها همیشه نوآوری و انجام کارهای خلاقانه نیست بلکه در گاهی مواقع انجام دادن کارهایی است که سالهاست صاحبان کسب و کار می دانند در صورت انجامش به موفقیتی دست می یابند اما سالهاست آنها را انجام نمی دهند.

محمدرضا مهرپویا 
مشاور کسب و کار و فروش 

موسس و مدیر گروه مشاوران کارفرمانیوز